Άρθρο του Φώτη Χάγιου, πολιτικού μηχανικού, μέλους της Αριστερής Πρωτοβουλίας Τεχνικών
Για να δούμε σε μεγαλύτερο βάθος τις αιτίες του προβλήματος, ξεφεύγοντας από εύκολες λύσεις, οφείλουμε να αναμετρηθούμε με την εξής αλήθεια: Προκειμένου να συμβεί μια καταστροφή τέτοιου μεγέθους δεν αρκεί από μόνο του ένα φαινόμενο μεγάλης έντασης. Η καταστροφή συμβαίνει όταν το φαινόμενο εκδηλώνεται σε μια περιοχή στην οποία υπάρχει εκτεταμένη ανθρωπογενής παρέμβαση. Η παρέμβαση αυτή δεν γίνεται σε κάποια σημεία στον χώρο και τον χρόνο, αλλά αφορά μεγάλες εκτάσεις και πολλές δεκαετίες ανάπτυξης συγκεκριμένου τύπου. Για τον λόγο αυτό, η αιτία της καταστροφής δεν περιορίζεται στην ένταση ενός φυσικού φαινομένου, ούτε στη διαχείριση μιας κατάστασης, αλλά αφορά τον πυρήνα της μέχρι τώρα ανάπτυξης και τη λογική με την οποία οργανώνονται οι πόλεις μας, τα χωριά μας, ο περιαστικός χώρος.
Από καθαρά επιστημονική σκοπιά, οι βασικές παράμετροι οι οποίες επιδρούν στον όγκο του νερού που διέρχεται από το σημείο ελέγχου –είτε αυτό είναι η κοίτη ενός ρέματος μέσα στο κέντρο του οικισμού είτε αυτό είναι ένας υπόγειος αγωγός ομβρίων– είναι οι ακόλουθες: