Συντάκτης: ΑΠΤ

ΟΛΕΣ και ΟΛΟΙ στην ΑΠΕΡΓΙΑ την Τετάρτη 16 Ιούνη,

11πμ Προπύλαια, 5μμ στην πλ. Κολοκοτρώνη και πορεία στην Βουλή

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 8ΩΡΟ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ!

Tο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «για την Προστασία της Εργασίας» (!) κατατέθηκε στην Βουλή με την κυβέρνηση να έχει ως στόχο την ψήφισή του έως τις 16 Ιουνίου. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που εφαρμόζει ό,τι εδώ και χρόνια το κεφάλαιο «οραματίζεται» στον τεχνικό κλάδο. Ό,τι εδώ και χρόνια προσπαθούν να εφαρμόσουν οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών. Δείχνει το πώς θέλει το κεφάλαιο να υλοποιηθούν τα νέα μεγάλα projects, τα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης και ποια είναι η περιβόητη ανάπτυξη που ευαγγελίζονται όλες οι συστημικές φωνές.

Πυξίδα των αντεργατικών μέτρων είναι οι πολιτικές κατευθύνσεις της ΕΕ, που για άλλη μια φορά βρίσκεται πίσω από την νέα αντεργατική επίθεση. Το γενικό πνεύμα του νομοσχεδίου αποθεώνει την ατομική «διαπραγμάτευση» εργαζόμενου – εργοδότη ως μέσο ρύθμισης των εργασιακών σχέσεων που οδηγεί στην εργασιακή ζούγκλα.

Ενδεικτικά οι βασικές αντεργατικές διατάξεις του νομοσχεδίου, που αφορούν και τον τεχνικό κλάδο:

• Κατάργηση του οκταώρου και επιβολή 10ωρης εργασίας και εβδομάδας 50 ωρών εργασίας, μέσω ατομικών συμβάσεων. Το «δώρο» αυτό στην εργοδοσία, καλύπτει τις ανάγκες της ώστε «να βγουν» οι μελέτες, «να βγει» η παραγωγή, «να τρέξει» το έργο. Οι επιπλέον ώρες δεν θα αμείβονται (και των εργατοτεχνιτών που εξομοιώνονται με τους υπάλληλους) αλλά θα μετατρέπονται σε χρωστούμενα ρεπό, ή μειωμένες ώρες. Ξέρουμε πολύ καλά ότι η «ευέλικτη» ρύθμιση του ωραρίου σημαίνει ότι θα δουλεύουμε όποτε, όπου, όταν και όσο συμφέρει την επιχείρηση ή το έργο ενώ θα βρισκόμαστε σε συνεχή εκβιασμό.
• Το καθεστώς αργίας της Κυριακής δέχεται ένα ακόμα σκληρό χτύπημα, καθώς προστίθενται πολλοί νέοι κλάδοι (courier, αποθήκες και logistics, παραγωγής και διανομής υγειονομικών και φαρμακευτικών υλικών, πληροφορική, τηλεφωνικά κέντρα, data centers, βιομηχανία σκυροδέματος, εξορυκτικές δραστηριότητες κ.ά.). Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας στην βιομηχανία σκυροδέματος και τις εξορυκτικές δραστηριότητες δείχνει ότι το κατασκευαστικό κεφάλαιο απαιτεί καθεστώς γαλέρας, χωρίς αργίες και ωράριο για την υλοποίηση των νέων έργων.
• Μονιμοποίηση και επέκταση της τηλεργασίας χωρίς εργατικά δικαιώματα που αυξάνει την εντατικοποίηση της εργασίας και σβήνει τα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου. Στον κλάδο μας έχουμε πολλά παραδείγματα για απλήρωτες υπερωρίες και εργασία το Σαββατοκύριακο, μέσω της τηλεργασίας. Παράλληλα οι υποτιθέμενες «υποχρεώσεις» του εργοδότη θα μπορούν εύκολα να παρακαμφθούν εάν υπάρχει «συμφωνία» εργοδότη-εργαζόμενου.
• Κατάργηση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, μεπεραιτέρω υποβάθμισή του και μετατροπή του σε «Ανεξάρτητη Αρχή», ώστε καμιά κυβέρνηση να μην αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη αφήνοντας την εργοδοτική ασυδοσία να ξεσαλώσει σε χώρους δουλειάς και εργοτάξια, την ώρα που τα εργατικά «ατυχήματα» αυξάνονται.
• Απλοποίηση των απολύσεων για τους εργοδότες καθώς τους δίνεται η δυνατότητα να καταβάλλουν την προβλεπόμενη αποζημίωση μέχρι και τέσσερις μήνες αργότερα. Το διευθυντικό δικαίωμα της απόλυσης δεν θα αναιρείται πλέον ούτε από τα δικαστήρια καθώς καταργείται ουσιαστικά η δυνατότητα νομικής διεκδίκησης της επαναπρόσληψης, μέσω της καταβολής μίας μικρής επιπλέον αποζημίωσης, δίνοντας στο κεφάλαιο πλήρη ασυλία για τις απολύσεις όποιου και όποιας αντιδράσει, ατο­μικά ή συλλογικά.
• Υπονόμευση των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και αντίστοιχα προώθηση των ατομικών συμφωνητικών και των ΔΠΥ.
• Αύξηση των υπερωριών σε ετήσια βάση σε 150 ώρες με ταυτόχρονη μείωση, έως 20% της προσαύξησης στην αξία τους, οδηγώντας σε μείωση μισθού.
• Νέο χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία και στη συνδικαλιστική δράση με ηλεκτρονικό φακέλωμα, ποινικοποίηση της απεργιακής περιφρούρησης, αύξηση του προσωπικού ασφαλείας σε ποσοστό που πρακτικά ακυρώνει την απεργία. Ταυτόχρονα επιβάλλεται στα σωματεία η εφαρμογή ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, η οποία θα «ελέγχεται» από κράτος και εργοδότες.

Το νομοσχέδιο επιδιώκει να επιβάλει τα συμφέροντα των αφεντικών. Το κεφάλαιο για να ξεπεράσει την κρίση και για να μπορέσει να διατηρήσει και να αυξήσει τα κέρδη του, θέλει να αλυσοδέσει τους εργαζόμενους, να δουλεύουν σύμφωνα με τις ανάγκες της επιχείρησης, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ωράριο, με μισθούς πείνας. Θέλουν ένα συνδικαλισμό όπως αυτός της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, που είναι εταίρος της κυβέρνησης και των εργοδοτών και κάνει τα πάντα για να υπονομεύσει τους αγώνες των εργαζόμενων. 

Δεν θα επιτρέψουμε το τέλος της συλλογικής δράσης και των συλλογικών αγώνων.

Οι διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα στην απεργία στις 10/6 ήταν ένας αγωνιστικός σταθμός με μεγάλη μαζικότητα και μαχητικότητα βγαλμένη από τις μεγάλες παλλαϊκές διαδηλώσεις στα χρόνια των μνημονίων. Η αντίδραση του λαού απέναντι στο αντιδραστικό, αντεργατικό τερατούργημα Χατζηδάκη και της κυβέρνησης της ΝΔ είναι δεδομένη. Η κυβέρνηση επισπεύδοντας την ψήφιση του νομοσχεδίου εκτρώματος Χατζηδάκη με στόχο την ψήφισή του στις 16/6/21 επιδιώκοντας να ανακόψει το ογκούμενο κύμα διαδηλώσεων που την κυκλώνει απειλητικά.

Το νομοσχέδιο είναι αιτία πολέμου για τους εργαζόμενους. Απαιτείται λαϊκός, πανεργατικός ξεσηκωμός ενάντια σε αυτό το νομοθετικό τερατούργημα. Η απόπειρα ψήφισης του νόμου αυτού πρέπει να σημάνει την αρχή του τέλους της κυβερνητικής και αντιλαϊκής πολιτικής.

 Να πάρει πίσω η κυβέρνηση το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο.

• Χρόνος για ζωή με δικαιώματα, όχι για τα κέρδη της εργοδοσίας. Υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς. Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας, άμεσα 35ωρο-5ημρο-7ωρο
• Κατάργηση του ΔΠΥ και κάθε μορφής ελαστικής εργασίας. Μόνιμη και σταθερή δουλειά με συμβάσεις αορίστου χρόνου.
• Ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
• Διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Συνδικάτα ελεύθερα από κράτος, κυβερνήσεις, εργοδοσία.

Τα δικαιώματά μας και τα σωματεία ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΟ ΓΥΨΟ

Την Τρίτη 15 Ιούνη στις 6:30μμ συμμετέχουμε στην κινητοποίηση στο Υπουργείο Εργασίας για την ανάδειξη της έμφυλης διάστασης του αντεργατικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη! Η κινητοποίηση διοργανώνεται από φεμινιστικές συλλογικότητες, εργατικά σχήματα, κινήσεις κ.ά.

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ

ΟΛΕΣ και ΟΛΟΙ στη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ της 10^ης Ιούνη, στις 10:30πμ στα Χαυτεία (Σταδίου και Αιόλου)

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 8ΩΡΟ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ!

Κατατέθηκε την Παρασκευή 4 Ιούνη το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «για την Προστασία της Εργασίας» (!), με την κυβέρνηση να έχει ως στόχο την ψήφισή του έως τις 17 Ιουνίου. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που εφαρμόζει ό,τι εδώ και χρόνια το κεφάλαιο «οραματίζεται» στον τεχνικό κλάδο. Ό,τι εδώ και χρόνια προσπαθούν να εφαρμόσουν οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών. Δείχνει το πώς θέλει το κεφάλαιο να υλοποιηθούν τα νέα μεγάλα projects, τα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης και ποια είναι η περιβόητη ανάπτυξη που ευαγγελίζονται όλες οι συστημικές φωνές.

Πυξίδα των αντεργατικών μέτρων είναι οι πολιτικές κατευθύνσεις της ΕΕ, που για άλλη μια φορά βρίσκεται πίσω από την νέα αντεργατική επίθεση. Το γενικό πνεύμα του νομοσχεδίου αποθεώνει την ατομική «διαπραγμάτευση» εργαζόμενου – εργοδότη ως μέσο ρύθμισης των εργασιακών σχέσεων που οδηγεί στην εργασιακή ζούγκλα.

Ενδεικτικά οι βασικές αντεργατικές διατάξεις του νομοσχεδίου, που αφορούν και τον τεχνικό κλάδο:

• Κατάργηση του οκταώρου και επιβολή 10ωρης εργασίας και εβδομάδας 50 ωρών εργασίας, μέσω ατομικών συμβάσεων. Το «δώρο» αυτό στην εργοδοσία, καλύπτει τις ανάγκες της ώστε «να βγουν» οι μελέτες, «να βγει» η παραγωγή, «να τρέξει» το έργο. Οι επιπλέον ώρες δεν θα αμείβονται (και των εργατοτεχνιτών που εξομοιώνονται με τους υπάλληλους) αλλά θα μετατρέπονται σε χρωστούμενα ρεπό, ή μειωμένες ώρες. Ξέρουμε πολύ καλά ότι η «ευέλικτη» ρύθμιση του ωραρίου σημαίνει ότι θα δουλεύουμε όποτε, όπου, όταν και όσο συμφέρει την επιχείρηση ή το έργο ενώ θα βρισκόμαστε σε συνεχή εκβιασμό.
• Το καθεστώς αργίας της Κυριακής δέχεται ένα ακόμα σκληρό χτύπημα, καθώς προστίθενται πολλοί νέοι κλάδοι (courier, αποθήκες και logistics, παραγωγής και διανομής υγειονομικών και φαρμακευτικών υλικών, πληροφορική, τηλεφωνικά κέντρα, data centers, βιομηχανία σκυροδέματος, εξορυκτικές δραστηριότητες κ.ά.). Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας στην βιομηχανία σκυροδέματος και τις εξορυκτικές δραστηριότητες  δείχνει ότι το κατασκευαστικό κεφάλαιο απαιτεί καθεστώς γαλέρας, χωρίς αργίες και ωράριο για την υλοποίηση των νέων έργων.
• Μονιμοποίηση και επέκταση της τηλεργασίας χωρίς εργατικά δικαιώματα που αυξάνει την εντατικοποίηση της εργασίας και σβήνει τα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου. Στον κλάδο μας έχουμε πολλά παραδείγματα για απλήρωτες υπερωρίες και εργασία το Σαββατοκύριακο, μέσω της τηλεργασίας. Παράλληλα οι υποτιθέμενες «υποχρεώσεις» του εργοδότη θα μπορούν εύκολα να παρακαμφθούν εάν υπάρχει «συμφωνία» εργοδότη-εργαζόμενου.
• Κατάργηση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, μεπεραιτέρω υποβάθμισή του και μετατροπή του σε «Ανεξάρτητη Αρχή», ώστε καμιά κυβέρνηση να μην αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη αφήνοντας την εργοδοτική ασυδοσία να ξεσαλώσει σε χώρους δουλειάς και εργοτάξια, την ώρα που τα εργατικά «ατυχήματα» αυξάνονται.
• Απλοποίηση των απολύσεων για τους εργοδότες καθώς τους δίνεται η δυνατότητα να καταβάλλουν την προβλεπόμενη αποζημίωση μέχρι και τέσσερις μήνες αργότερα. Το διευθυντικό δικαίωμα της απόλυσης δεν θα αναιρείται πλέον ούτε από τα δικαστήρια καθώς καταργείται ουσιαστικά η δυνατότητα νομικής διεκδίκησης της επαναπρόσληψης, μέσω της καταβολής μίας μικρής επιπλέον αποζημίωσης, δίνοντας στο κεφάλαιο πλήρη ασυλία για τις απολύσεις όποιου και όποιας αντιδράσει, ατο­μικά ή συλλογικά.
• Υπονόμευση των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και αντίστοιχα προώθηση των ατομικών συμφωνητικών και των ΔΠΥ.
• Αύξηση των υπερωριών σε ετήσια βάση σε 150 ώρες με ταυτόχρονη μείωση, έως 20% της προσαύξησης στην αξία τους, οδηγώντας σε μείωση μισθού.
• Νέο χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία και στη συνδικαλιστική δράση με ηλεκτρονικό φακέλωμα, ποινικοποίηση της απεργιακής περιφρούρησης, αύξηση του προσωπικού ασφαλείας σε ποσοστό που πρακτικά ακυρώνει την απεργία. Ταυτόχρονα επιβάλλεται στα σωματεία η εφαρμογή ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, η οποία θα «ελέγχεται» από κράτος και εργοδότες.

Το νομοσχέδιο επιδιώκει να επιβάλει τα συμφέροντα των αφεντικών. Το κεφάλαιο για να ξεπεράσει την κρίση και για να μπορέσει να διατηρήσει και να αυξήσει τα κέρδη του, θέλει να αλυσοδέσει τους εργαζόμενους, να δουλεύουν σύμφωνα με τις ανάγκες της επιχείρησης, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ωράριο, με μισθούς πείνας. Θέλουν ένα συνδικαλισμό όπως αυτός της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, που βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία στη διάθεση της κυβέρνησης και των εργοδοτικών ενώσεων, Αρχικά αρνούνταν ότι υπάρχει νομοσχέδιο, αν και το θέμα ήταν γνωστό ήδη από το φθινόπωρο του 2020, κατόπιν εντόπισαν θετικά σημεία σε αυτό, τώρα δηλώνουν ότι συζητούν εδώ και καιρό με την κυβέρνηση και προσπαθούν να το “βελτιώσουν».

Τη Δευτέρα στις 31 Μάη, η φιλοεργοδοτική και φιλοκυβερνητική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, πήρε απόφαση, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τις αποφάσεις εκατοντάδων σωματείων για απεργία στις 3 του Ιούνη και την αντίστοιχη προετοιμασία τους, για απεργία στις 10 Ιούνη με ένα απαράδεκτο πλαίσιο, που αντιτίθεται σε ορισμένες μόνο πλευρές του νομοσχεδίου – εκτρώματος Χατζηδάκη.

Δίνουμε αποφασιστικά τη μάχη για την απεργία της 10 Ιούνη, δεν τη χαρίζουμε στην ηγεσία της ΓΣΕΕ και στον υποταγμένο συνδικαλισμό. Παλεύουμε για νέα απεργιακή κλιμάκωση με στόχο την ανατροπή του νόμου.

Καμιά αναμονή – Ταξική ενότητα και αγώνας για την ανατροπή της επίθεσης

Το νομοσχέδιο είναι αιτία πολέμου για τους εργαζόμενους. Απαιτείται λαϊκός, πανεργατικός ξεσηκωμός για να μην περάσει αυτό το νομοθετικό τερατούργημα. Η απόπειρα ψήφισης του νόμου αυτού πρέπει να σημάνει την αρχή του τέλους της κυβερνητικής και αντιλαϊκής πολιτικής. Η εμπειρία της Πρωτομαγιάτικης απεργίας στις 6 Μάη κόντρα στις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, αλλά και οι λαϊκές και νεολαιίστικες αντιστάσεις του προηγούμενου διαστήματος έδειξαν ότι υπάρχει αγωνιστικό δυναμικό που αναζητά δρόμους ανατροπής. Δεν περιμένουμε από την ΓΣΕΕ η οποία είναι σε διάλογο με την κυβέρνηση και τους εργοδότες και έχει εδώ και χρόνια παραδώσει τα όπλα.

Αγωνιστικός συντονισμός όλων των ταξικών αγωνιστικών σωματείων για να ανατρέψουμε τον νόμο

Με τις ανάγκες μας μπροστά! Απαιτούμε εδώ και τώρα:

• Να πάρει πίσω η κυβέρνηση το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο.
• Μείωση του χρόνου εργασίας. 5νθήμερο-7ωρο-35ωρο. Υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς. Κατάργηση του ΔΠΥ και κάθε μορφής ελαστικής εργασίας. Μόνιμη και σταθερή δουλειά με συμβάσεις αορίστου χρόνου.
• Ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς και τα σχολεία.
• Κανένας χωρίς αξιοπρεπές εισόδημα! Έκτακτο επίδομα 800 Ευρώ για την κάλυψη των επειγουσών αναγκών της πανδημίας στους άνεργους και με χαμηλό εισόδημα μηχανικούς. Χορήγηση σταθερού επιδόματος ανεργίας για τους μισθωτούς με ΔΠΥ και αυτοαπασχολούμενους.
• Ενίσχυση του Δημόσιου συστήματος Υγείας. Άμεση επίταξη των ιδιωτικών κλινικών και θεραπευτηρίων χωρίς αποζημίωση.
• Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα και την οργάνωση των εργαζομένων.
• Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας μετά το πέρας της πανδημίας.

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΕΧΝΙΚΩΝ  

Όχι στην λογική της ήττας και της υποταγής της ΓΣΕΕ και του υποταγμένου συνδικαλισμού
Το αντεργατικό αντισυνδικαλιστικό τερατούργημα να μην κατατεθεί!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 8ΩΡΟ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ!

Η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών καταδικάζει απερίφραστα τις αποφάσεις της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ, του ΕΚΑ, εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών, να μεταθέσουν την πανεργατική απεργία στις 10 Ιούνη, από τις 3 Ιούνη που είχαν προκηρύξει.

Η διοίκηση της ΓΣΕΕ που όλο το προηγούμενο διάστημα είχε απομονωθεί πλήρως, στις 31/05 πραγματοποίησε συνεδρίαση, μετά από πολλοστές αναβολές, αφού όλο το προηγούμενο διάστημα συνδιαλεγόταν με την κυβέρνηση και τον ΣΕΒ για το νομοσχέδιο. Στην συνεδρίαση αυτή οι παρατάξεις του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, αποφασίζουν απεργία στις 10 Ιούνη, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια την απεργία που είχε ήδη προκηρυχτεί για τις 3 Ιούνη από ΑΔΕΔΥ, ΕΚΑ και πλήθος άλλων εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών, πρωτοβάθμιων σωματείων πανελλαδικά. Μάλιστα η ηγεσία της ΓΣΕΕ διαμαρτύρεται λόγω «ορισμένων επίμαχων διατάξεων του νόμου»! ενώ βλέπει θετικά στοιχεία στο νομοσχέδιο. Σε διατεταγμένη υπηρεσία λοιπόν, επιβεβαιώνει ξανά το ρόλο της ως κοινωνικός σύμμαχος κυβερνήσεων-ΣΕΒ- ερδοδοτών.

Δυστυχώς, το απεργιακό μέτωπο που είχε συγκροτηθεί κάτω από την πίεση εκατοντάδων συνδικάτων και των ταξικών αγωνιστικών δυνάμεων υποχώρησε μέσα σε λίγες ώρες. Με συνοπτικές διαδικασίες, η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ (με εξαίρεση τις Παρεμβάσεις), αλλά και του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (με εξαίρεση την Αγωνιστική Ταξική Ενότητα) έσπευσαν να αλλάξουν την ημερομηνία της απεργίας.

Η απόφαση αυτή είναι απαράδεκτη, βοηθάει την κυβέρνηση της ΝΔ να κερδίσει κι άλλο χρόνο και να διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων. Μετατρέπει τις απεργίες σε «κινητές εορτές», υπονομεύοντας κι άλλο την αξιοπιστία των συνδικάτων και των αποφάσεων τους.

Σε αυτή την κατάπτυστη απόφαση των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΕΑΚ-ΣΥΡΙΖΑ, συμφώνησαν και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που στήριξαν σε ΑΔΕΔΥ-ΕΚΑ-Εργατικά Κέντρα κ.α. την αναβολή της απεργίας. Δεν είναι η πρώτη φορά! Όμως ακόμα και τώρα, απέναντι σε ένα νομοσχέδιο που ανατρέπει ιστορικές κατακτήσεις της εργατικής τάξης, η διαφοροποίησή τους παραμένει στα μεγάλα λόγια και στις ξεχωριστές συγκεντρώσεις. Με τη στάση τους, δίνουν το πράσινο φως στην υποταγμένη ΓΣΕΕ να εκτονώνει τους αγώνες, συναινώντας παράλληλα στην υπονόμευση των συνδικάτων και των αποφάσεών τους.

Δεν υπάρχουν δικαιολογίες! Οι αποφάσεις των συνδικάτων δεν μπορούν να διαγράφονται μέσα σε λίγες ώρες. Οι απεργίες δεν μπορούν να ακυρώνονται με το «έτσι θέλω».

Ο νόμος Χατζηδάκη για τα εργασιακά, απογειώνει την εκμετάλλευση του εργαζόμενου κλέβοντας του το χρόνο, διαλύει κάθε έννοια συλλογικής διεκδίκησης. Τσακίζει τα σωματεία και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, επιβάλλοντας ένα συνδικαλισμό ακίνδυνο για την κερδοφορία του κεφαλαίου (κάτι σαν τη ΓΣΕΕ…).  Ο εκσυγχρονισμός που επικαλούνται σημαίνει εργασιακή ζούγκλα και σύγχρονη σκλαβιά , καθώς όλα τα μέτρα ευνοούν αποκλειστικά τους εργοδότες. Η «ευέλικτη» ρύθμιση του ωραρίου σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν όποτε, όσο και για όποιο μισθό συμφέρει την επιχείρηση, αδιαφορώντας για την κάλυψη και των στοιχειωδών ακόμη αναγκών των ίδιων και των οικογενειών τους. Απαιτεί να γίνουμε οι σκλάβοι ενός καινούριου εργασιακού μεσαίωνα, στο όνομα μάλιστα του εκσυγχρονισμού και της προόδου!

Ο νόμος αυτός πρέπει να ανατραπεί, να μην κατατεθεί στη Βουλή, ούτε να ψηφιστεί. Το ίδιο και η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης. Αλλά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει με απεργίες που μετακινούνται ανάλογα με τις ορέξεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών είχε καταθέσει συνεκτική λογική αγωνιστικής και απεργιακής κλιμάκωσης στην τελευταία πολύ μαζική συνέλευση του Σωματείου, στην οποία όμως πλειοψήφησε η πρόταση της ΕΣΑΚ.

Απαιτείται εδώ και τώρα ένα απεργιακό και αγωνιστικό μέτωπο με σχέδιο αποτροπής ψήφισης του νόμου, για την μαχητική εμφάνιση των εργαζόμενων στο προσκήνιο και όχι μια απεργία που θα μετακινείται με διάφορες δικαιολογίες και αφορμές. Η απεργία και οι μαζικές διαδηλώσεις στις 6 Μάη, χωρίς και κόντρα στην διοίκηση της ΓΣΕΕ, ανέδειξαν αυτές τις δυνατότητες.

Η αλλαγή της ημερομηνίας της απεργίας για τους εργαζόμενους δεν πρέπει να σημάνει κατευνασμό της οργής τους για την κυβερνητική αντεργατική επέλαση. Δίνουμε αποφασιστικά τη μάχη για την απεργία της 10 Ιούνη, δεν τη χαρίζουμε στην ΓΣΕΕ και στον υποταγμένο συνδικαλισμό.

Παλεύουμε για νέα απεργιακή κλιμάκωση με στόχο την ανατροπή του νόμου, ενάντια στην αντεργατική κυβερνητική επίθεση.

Απαιτούμε:

• Να μην περάσει ο νόμος Χατζηδάκη στο σύνολό του.
• Μείωση του χρόνου εργασίας με αύξηση αποδοχών. Άμεσα 35ωρο 5ήμερο. Νομοθέτηση της Κυριακάτικης αργίας. Να ακυρωθούν οι νόμοι για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
• Διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Συνδικάτα ελεύθερα από κράτος, κυβερνήσεις, εργοδοσία. Κατάργηση των απεργοκτόνων νόμων.
• Υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς. Κατάργηση του ΔΠΥ και κάθε μορφής ελαστικής εργασίας. Μόνιμη και σταθερή δουλειά με συμβάσεις αορίστου χρόνου.
• Ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς και τα σχολεία.
• Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας μετά το πέρας της πανδημίας.