Όχι στην λογική της ήττας και της υποταγής της ΓΣΕΕ και του υποταγμένου συνδικαλισμού
Το αντεργατικό αντισυνδικαλιστικό τερατούργημα να μην κατατεθεί!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 8ΩΡΟ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ!
Η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών καταδικάζει απερίφραστα τις αποφάσεις της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ, του ΕΚΑ, εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών, να μεταθέσουν την πανεργατική απεργία στις 10 Ιούνη, από τις 3 Ιούνη που είχαν προκηρύξει.
Η διοίκηση της ΓΣΕΕ που όλο το προηγούμενο διάστημα είχε απομονωθεί πλήρως, στις 31/05 πραγματοποίησε συνεδρίαση, μετά από πολλοστές αναβολές, αφού όλο το προηγούμενο διάστημα συνδιαλεγόταν με την κυβέρνηση και τον ΣΕΒ για το νομοσχέδιο. Στην συνεδρίαση αυτή οι παρατάξεις του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, αποφασίζουν απεργία στις 10 Ιούνη, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια την απεργία που είχε ήδη προκηρυχτεί για τις 3 Ιούνη από ΑΔΕΔΥ, ΕΚΑ και πλήθος άλλων εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών, πρωτοβάθμιων σωματείων πανελλαδικά. Μάλιστα η ηγεσία της ΓΣΕΕ διαμαρτύρεται λόγω «ορισμένων επίμαχων διατάξεων του νόμου»! ενώ βλέπει θετικά στοιχεία στο νομοσχέδιο. Σε διατεταγμένη υπηρεσία λοιπόν, επιβεβαιώνει ξανά το ρόλο της ως κοινωνικός σύμμαχος κυβερνήσεων-ΣΕΒ- ερδοδοτών.
Δυστυχώς, το απεργιακό μέτωπο που είχε συγκροτηθεί κάτω από την πίεση εκατοντάδων συνδικάτων και των ταξικών αγωνιστικών δυνάμεων υποχώρησε μέσα σε λίγες ώρες. Με συνοπτικές διαδικασίες, η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ (με εξαίρεση τις Παρεμβάσεις), αλλά και του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (με εξαίρεση την Αγωνιστική Ταξική Ενότητα) έσπευσαν να αλλάξουν την ημερομηνία της απεργίας.
Η απόφαση αυτή είναι απαράδεκτη, βοηθάει την κυβέρνηση της ΝΔ να κερδίσει κι άλλο χρόνο και να διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων. Μετατρέπει τις απεργίες σε «κινητές εορτές», υπονομεύοντας κι άλλο την αξιοπιστία των συνδικάτων και των αποφάσεων τους.
Σε αυτή την κατάπτυστη απόφαση των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΕΑΚ-ΣΥΡΙΖΑ, συμφώνησαν και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που στήριξαν σε ΑΔΕΔΥ-ΕΚΑ-Εργατικά Κέντρα κ.α. την αναβολή της απεργίας. Δεν είναι η πρώτη φορά! Όμως ακόμα και τώρα, απέναντι σε ένα νομοσχέδιο που ανατρέπει ιστορικές κατακτήσεις της εργατικής τάξης, η διαφοροποίησή τους παραμένει στα μεγάλα λόγια και στις ξεχωριστές συγκεντρώσεις. Με τη στάση τους, δίνουν το πράσινο φως στην υποταγμένη ΓΣΕΕ να εκτονώνει τους αγώνες, συναινώντας παράλληλα στην υπονόμευση των συνδικάτων και των αποφάσεών τους.
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες! Οι αποφάσεις των συνδικάτων δεν μπορούν να διαγράφονται μέσα σε λίγες ώρες. Οι απεργίες δεν μπορούν να ακυρώνονται με το «έτσι θέλω».
Ο νόμος Χατζηδάκη για τα εργασιακά, απογειώνει την εκμετάλλευση του εργαζόμενου κλέβοντας του το χρόνο, διαλύει κάθε έννοια συλλογικής διεκδίκησης. Τσακίζει τα σωματεία και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, επιβάλλοντας ένα συνδικαλισμό ακίνδυνο για την κερδοφορία του κεφαλαίου (κάτι σαν τη ΓΣΕΕ…). Ο εκσυγχρονισμός που επικαλούνται σημαίνει εργασιακή ζούγκλα και σύγχρονη σκλαβιά , καθώς όλα τα μέτρα ευνοούν αποκλειστικά τους εργοδότες. Η «ευέλικτη» ρύθμιση του ωραρίου σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν όποτε, όσο και για όποιο μισθό συμφέρει την επιχείρηση, αδιαφορώντας για την κάλυψη και των στοιχειωδών ακόμη αναγκών των ίδιων και των οικογενειών τους. Απαιτεί να γίνουμε οι σκλάβοι ενός καινούριου εργασιακού μεσαίωνα, στο όνομα μάλιστα του εκσυγχρονισμού και της προόδου!
Ο νόμος αυτός πρέπει να ανατραπεί, να μην κατατεθεί στη Βουλή, ούτε να ψηφιστεί. Το ίδιο και η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης. Αλλά κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει με απεργίες που μετακινούνται ανάλογα με τις ορέξεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.
Η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών είχε καταθέσει συνεκτική λογική αγωνιστικής και απεργιακής κλιμάκωσης στην τελευταία πολύ μαζική συνέλευση του Σωματείου, στην οποία όμως πλειοψήφησε η πρόταση της ΕΣΑΚ.
Απαιτείται εδώ και τώρα ένα απεργιακό και αγωνιστικό μέτωπο με σχέδιο αποτροπής ψήφισης του νόμου, για την μαχητική εμφάνιση των εργαζόμενων στο προσκήνιο και όχι μια απεργία που θα μετακινείται με διάφορες δικαιολογίες και αφορμές. Η απεργία και οι μαζικές διαδηλώσεις στις 6 Μάη, χωρίς και κόντρα στην διοίκηση της ΓΣΕΕ, ανέδειξαν αυτές τις δυνατότητες.
Η αλλαγή της ημερομηνίας της απεργίας για τους εργαζόμενους δεν πρέπει να σημάνει κατευνασμό της οργής τους για την κυβερνητική αντεργατική επέλαση. Δίνουμε αποφασιστικά τη μάχη για την απεργία της 10 Ιούνη, δεν τη χαρίζουμε στην ΓΣΕΕ και στον υποταγμένο συνδικαλισμό.
Παλεύουμε για νέα απεργιακή κλιμάκωση με στόχο την ανατροπή του νόμου, ενάντια στην αντεργατική κυβερνητική επίθεση.
Απαιτούμε:
- Να μην περάσει ο νόμος Χατζηδάκη στο σύνολό του.
- Μείωση του χρόνου εργασίας με αύξηση αποδοχών. Άμεσα 35ωρο 5ήμερο. Νομοθέτηση της Κυριακάτικης αργίας. Να ακυρωθούν οι νόμοι για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
- Διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Συνδικάτα ελεύθερα από κράτος, κυβερνήσεις, εργοδοσία. Κατάργηση των απεργοκτόνων νόμων.
- Υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς. Κατάργηση του ΔΠΥ και κάθε μορφής ελαστικής εργασίας. Μόνιμη και σταθερή δουλειά με συμβάσεις αορίστου χρόνου.
- Ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς και τα σχολεία.
- Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας μετά το πέρας της πανδημίας.