Συζήτηση – σύσκεψη, Δευτέρα 23/11 στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΤΕΕ, στις 7.30 μμ.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και το κουαρτέτο των «θεσμών» (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΜΣ)θέλουν να συνεχίσουν και να κλιμακώσουν την αντεργατική επίθεση στο πλαίσιο του 3ου μνημονίου, αλλά και όλων όσα δεν πρόλαβαν να περάσουν τα δύο προηγούμενα μνημόνια των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Ο αγώνας για να μην περάσει το 3ο μνημόνιο, και συνολικά η πάλη για την ανατροπή της επίθεσης, αποτελούν το επείγον και καθοριστικό ζήτημα για να μπορέσουν να ζήσουν οι εργαζόμενοι και ο λαός. Ωστόσο το ερώτημα που κυριαρχεί είναι ποια αντιπολίτευση, ποιο εργατικό και λαϊκό κίνημα θα οργανώσουν την πάλη για να μην περάσει το 3ο μνημόνιο και να ανατραπεί ο κοινωνικός μεσαίωνας. Στην κατεύθυνση της αναγκαίας συγκρότησης μιας τέτοιας αντιπολίτευσης, καθοριστικό θα είναι και το δυνάμωμα των αντιστάσεων στους χώρους δουλειάς,η άνοδος και η ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, αλλά και η ενίσχυση του ταξικού ρεύματος που θα μπορεί να πάει μέχρι το τέλος.
Σε αυτή την κατεύθυνση η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών θέλει να συμβάλλει στον κλάδο και συνολικά, δίνοντας τη μάχη για έναν άλλο συνδικαλισμό. Έναν συνδικαλισμό που θα δίνει τις καθημερινές μάχες στους χώρους εργασίας, θα είναι σε θέση να υπερασπίζεται δυναμικά τα δικαιώματα των εργαζόμενων και των άνεργων τεχνικών, αλλά και δεν θα διστάζει να θέτει αναβαθμισμένους στόχους, που δεν θα εγκλωβίζονται στο πλαίσιο της αστικής διαχείρισης και των ορίων που θέτει. Για την δημιουργία ενός μετώπου αντεπίθεσης και ανατροπής, μέσα στο αναγκαίο μαζικό κίνημα της εποχής μας, ώστε να δοθεί ένας συντονισμένος πανεργατικός αγώνας.
Η μάχη αυτή θα δοθεί ενάντια στον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, που έχει αποδεχτεί τις αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις», λέγοντας ένα μεγαλοπρεπές ΝΑΙ στο πρόσφατο δημοψήφισμα, συντασσόμενος με τον ΣΕΒ και τους δανειστές.
Στον κλάδο έχουμε απέναντι μας και τον «συνδικαλισμό» του ΤΕΕ που εκπροσωπεί τα συμφέροντα των εργοδοτών μας. Που συντάσσεται με τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα και το μόνο που κάνει είναι να «παρακαλά» την κυβέρνηση να εξαιρεθεί το ΕΤΑΑ – ΤΣΜΕΔΕ από την ενοποίηση των ταμείων.
Ωστόσο, κατά τη γνώμη μας, σοβαρές ευθύνες έχουν και δυνάμεις που αναφέρονται στον ταξικό συνδικαλισμό. Είτε γιατί εξακολουθούν να συνυπάρχουν στις ίδιες παρατάξεις με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν περάσει ανοιχτά στο μνημονιακό στρατόπεδο. Είτε γιατί επιμένουν στον άγονο δρόμο της περιχαράκωσης και των αγώνων διαμαρτυρίας (ΠΑΜΕ), αρνούμενοι την κοινή δράση όλων των ταξικών και αγωνιστικών δυνάμεων για την ανατροπή της επίθεσης.
Θεωρούμε πρωταρχικό καθήκον να ενισχυθεί η δουλειά του σωματείου μισθωτών τεχνικών, για αυξήσεις στους μισθούς και υπογραφή συλλογικής σύμβασης, για να πετύχουμε νίκες ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Για να οργανωθούν και να διεκδικήσουν οι άνεργοι, να προκύψουν ανυποχώρητες μορφές αγώνα μέσα από την αυτενέργεια και την συμμετοχή των εργαζόμενων, να υπάρξουν μορφές συντονισμού και αλληλεγγύης. Για την πρωτοπόρα συμβολή του σωματείου στον αγώνα για να μην περάσει το νέο ασφαλιστικό που διαλύει την κοινωνική ασφάλιση και οδηγεί σε συντάξεις πείνας. Για να υπάρξει συνέχεια και κλιμάκωση των αγώνων. Βασικός κόμβος σε αυτά αποτελεί ο συντονισμός των αγωνιστικών σωματείων.Μπροστά και στις εκλογές του σωματείου σημαντικό ζήτημα αποτελεί η μαζικοποίηση και η ισχυροποίηση του σωματείου.
Ειδικά σήμερα, η απάντηση του εργατικού κινήματος στα μέτρα που ψηφίζονται, συνδέεται περισσότερο από ποτέ -από τους ίδιους τους εργαζόμενους- με τα ευρύτερα πολιτικά ζητήματα. Έτσι μια μαχητική λογική αντιπαράθεσης που εκκινεί από τα άμεσα αιτήματα στον κλάδο, δεν μπορεί παρά να θέτει και τα αναγκαία πολιτικά αιτήματα όπως η διαγραφή του χρέους, η σύγκρουση με τον μονόδρομο του κεφαλαίου, η ρήξη και έξοδος από ευρώ και ΕΕ, η κρατικοποίηση-εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, κά.
Μπροστά σε αυτή την πρόκληση, χρειάζεται η συστράτευση κάθε αγωνιστή. Απευθύνουμε κάλεσμα διάλογου και κοινής δράσης, σε κάθε συνάδελφο,σε κάθε μαχόμενη δύναμη,σε όσους έφυγαν και διαχωρίζουν την θέση τους από τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, στους αγωνιστές που διαφοροποιούνται από την αδιέξοδη γραμμή του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ: Ενάντια στα μνημόνια και την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – κεφαλαίου, γύρω από ένα απαραίτητο πρόγραμμα διεκδικήσεων στα κρίσιμα ζητήματα (ασφαλιστικό, εργασιακά, συνδικαλιστικές ελευθερίες, ανεργία, πλειστηριασμοί, φοροληστεία κά).