Για τον απολογισμό του Σωματείου και τα κρίσιμα ζητήματα του επόμενου διαστήματος

Δύο χρόνια πέρασαν από τις προηγούμενες εκλογές του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών και οι εξελίξεις συνθέτουν ένα σκηνικό που αλλάζει γρήγορα.

Η επίθεση της κυβέρνησης της ΝΔ, της ΕΕ και του κεφαλαίου, το επόμενο διάστημα θα ενταθεί στο πλαίσιο της αυστηρής τήρησης του Συμφώνου Σταθερότητας από το 2024.

Χαμηλοί μισθοί, ακρίβεια παντού, βαριά φορολογία. Την ίδια ώρα είναι προκλητική η αύξηση των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων κατά 5,9% μόνο το 2023, ενώ τεράστια είναι τα ποσά που διατίθενται για εξοπλισμούς, στρατιωτικές αποστολές του ΝΑΤΟ και καταστολή σε κάθε πτυχή της ζωής.

Κυβέρνηση, κεφάλαιο και Ε.Ε. διαμορφώνουν ένα εφιαλτικό εργασιακό καθεστώς. Με την ψήφιση του νόμων Χατζηδάκη και Γεωργιάδη, επιχειρούν να γυρίσουν την εργατική τάξη δεκαετίες πίσω, λεηλατώντας δικαιώματα και κατακτήσεις.

Ακόμα, πρόθεση της κυβέρνησης είναι να παρακάμψει με διαδικασία fast-track το άρθρο 16 και να νομοθετήσει τη δυνατότητα ύπαρξης ιδιωτικών πανεπιστημίων. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι σε πλήρη ταύτιση με την πολιτική της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Θέλουν και την παιδεία πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο όπως και όλα τα κοινωνικά αγαθά (ρεύμα, ενέργεια, συγκοινωνίες μεταφορές κλπ). Επιδιώκουν να κάνουν ακόμα πιο ταξική την εκπαίδευση και απρόσιτη για τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων.

Η πολεμική απειλή εντείνεται με τη σφαγή στη Γάζα να συνεχίζεται και με τη συνέχιση της εμπλοκής της Ελλάδας στο πλευρό των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και του κράτους του Ισραήλ.

Μπροστά σε αυτό το τοπίο, οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού ενισχύουν την αίσθηση ότι τίποτα δεν μπορεί να ανατρέψει αυτή την κατάσταση. Οι ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ έχουν κηρύξει σιωπητήριο, και διευκολύνουν την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις. Η απόφαση της ΓΣΕΕ για απεργία στον μακρινό Απρίλη του 2024 συνιστά επιλογή υπονόμευσης όλων των τωρινών κινητοποιήσεων και απομόνωσης των εργαζομένων από την «φλεγόμενη» κατάσταση που υπάρχει τώρα στο κίνημα.

Ωστόσο στα δύο χρόνια που πέρασαν από τις εκλογές του ΣΜΤ, δεν έλειψαν οι εργατικοί αγώνες και οι κινητοποιήσεις με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την εργατική και νεολαιίστική έκρηξη ενάντια στο έγκλημα στα Τέμπη. Όλα δείχνουν, ότι οι αγώνες των εργαζομένων θα ξεσπούν και θα αναζητούν ενότητα, αλληλεγγύη και συντονισμό για να μπορούν να νικήσουν.

Ή εμείς και οι ανάγκες μας ή αυτοί και τα κέρδη τους!

Τα τελευταία χρόνια η δραστηριότητα στον κλάδο της μελέτης και της κατασκευής έχει ανέβει κατακόρυφα. Η εργοδοσία προσδοκά σε μια «χρυσή» περίοδο κερδοφορίας με τη διανομή πάνω από 100 δισ ευρώ μέσω Ταμείου Ανάκαμψης, ΕΣΠΑ, ιδιωτικών επενδύσεων και ΣΔΙΤ.

Όμως, οι εργαζόμενοι/ες παραμένουμε καθηλωμένοι σε μεροκάματα και μισθούς που δεν αντιστοιχούν στο σύγχρονο κόστος ζωής, ενώ μετράμε δεκάδες εργατικά δυστυχήματα και ατυχήματα στον κλάδο. Οι εντατικοί ρυθμοί εργασίας, οι ατέλειωτες και απλήρωτες υπερωρίες, η συχνά 7μερη εργασία αποτελούν καθημερινότητα για χιλιάδες εργαζόμενους/ες στον κλάδο. Χαρακτηριστικό στοιχείο στην καθημερινότητα μας αποτελεί η έλλειψη ελεύθερου χρόνου, ενώ πολλοί συνάδελφοι πάσχουν από εργασιακή εξουθένωση.

Σε μια περίοδο όπου υπάρχουν τεράστια κέρδη για τα αφεντικά και πρωτόγνωρη εντατικοποίηση για εμάς, πρέπει να αυξήσουμε την απαιτητικότητα μας και να τη μετατρέψουμε σε συλλογική δράση με διεκδίκηση ουσιαστικών αυξήσεων στους μισθούς και κατακτήσεις εργασιακών δικαιωμάτων.

Η δράση του ΣΜΤ την διετία που πέρασε

Τη διετία 2022 – 2023 το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών έδωσε μάχες απέναντι σε περιπτώσεις εργοδοτικής αυθαιρεσίας και τρομοκρατίας στους χώρους εργασίας.

Από τις μάχες αυτές ξεχωρίζουμε τον πρόσφατο αγώνα στην Green Properties απέναντι στην πρωτοφανή μαζική απόλυση 11 εργαζομένων, ύστερα από την υπογραφή τους σε κείμενο υπεράσπισης βασικών εργασιακών δικαιωμάτων, όπως το ωράριο, οι αξιοπρεπείς μισθοί, η καταβολή των δεδουλευμένων. Ο αγώνας αυτός αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη στον αγώνα για την ΣΣΕ. Η αγωνιστική στάση των εργαζόμενων και οι επαναλαμβανόμενες μαζικές κινητοποιήσεις του ΣΜΤ, έφεραν μια σημαντική κατάκτηση για τους απολυμένους εργαζόμενους. Η εταιρεία υποχρεώθηκε να εξοφλήσει τα δεδουλευμένα, να καταβάλει τις ασφαλιστικές εισφορές και επιπλέον αποζημίωση απόλυσης σε κάθε απολυμένη/ο.

Το ΣΜΤ συνέβαλε ακόμα στον αγώνα των φοιτητικών συλλόγων απέναντι στην πανεπιστημιακή αστυνομία, έδωσε παρόν σε πορείες αλλά και σε περιφρουρήσεις σε εισόδους πανεπιστημιακών χώρων. Στήριξε τις κινητοποιήσεις για τους ελεύθερους χώρους και την πλατεία Εξαρχείων, ενώ συνέδραμε σε κινήσεις αλληλεγγύης τόσο στους πυρόπληκτους της Εύβοιας, όσο και στους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας.

Ωστόσο παρά τις επιμέρους κινητοποιήσεις και δράσεις, με ευθύνη της πλειοψηφίας του ΔΣ (κυρίως της ΕΣΑΚ), το ΣΜΤ δεν κατάφερε να εμπλέξει πλατιά τα μέλη του σε όλα αυτά. Παράλληλα η εσωτερική του ζωή χαρακτηρίστηκε από εσωστρέφεια και γραφειοκρατική λογική, ενώ μια σειρά πρωτοβουλίες που πήρε το ΣΜΤ δεν έγιναν κτήμα των μελών του.

Οι τελευταίες εκλογές του ΣΜΤ αποτέλεσαν σε διακηρυκτικό επίπεδο την έναρξη της μάχης για την συλλογική σύμβαση εργασίας. Όμως λίγα βήματα έγιναν για ένα τόσο μαζικό σωματείο, που αριθμεί χιλιάδες μέλη και τις συνελεύσεις του παρακολουθούν εκατοντάδες εργαζόμενοι. Μια σειρά από προτάσεις εξώστρεφης διεκδίκησης απορρίφτηκαν από το ΔΣ, (όπως ανοιχτές επιτροπές, εκδήλωση, καμπάνια στον κλάδο συγκρότηση σωματειακών επιτροπών και κορύφωση της δράσης αυτής με μια καλά οργανωμένη κλαδική απεργία). Η εξώστρεφη δράση του σωματείου περιορίστηκε ενώ χαρακτηριστική είναι η ελλιπής ενημέρωση των μελών για τις εξελίξεις.

Βασικό πρόβλημα αποτελεί επίσης το γεγονός ότι το ΣΜΤ σύρθηκε σε μακρά συζήτηση με το ΣΤΥΕ (Σύνδεσμος Τεχνικών Υπαλλήλων Ελλάδας, εργοδοτικό σωματείο του κλάδου) και την ΟΣΕΤΕΕ (εργοδοτική ομοσπονδία του κλάδου) και για την οποία τα μέλη του ΣΜΤ δεν είχαν καμία ενημέρωση. Τελικά μετά από την πολύμηνη παρελκυστική τακτική που ακολούθησε ο ΣΤΥΕ δεν αποδέχτηκε βασικά στοιχεία της πρότασης της γενικής συνέλευσης του ΣΜΤ για την ΣΣΕ και διαπραγματεύεται μόνος του με την εργοδοσία.

Η κλαδική απεργία στις 8 Νοέμβρη αποτέλεσε την πιο εξώστρεφη δράση του σωματείου για την διεκδίκηση της ΣΣΕ. Στις διαπραγματεύσεις με τις εργοδοτικές οργανώσεις έγινε σαφές ότι η εργοδοτική πλευρά δεν θα δεχτεί εύκολα βασικές διεκδικήσεις που περιλαμβάνονται στην ΣΣΕ. Επομένως ο αγώνας για την διεκδίκηση ΣΣΕ πρέπει να συνεχιστεί το επόμενο διάστημα.

Στις κεντρικές μάχες του εργατικού κινήματος το σωματείο ακολούθησε τον σχεδιασμό του ΠΑΜΕ, με αποσπασματικούς αγώνες χωρίς λογική συνέχισης και κλιμάκωσης.

Κρίσιμα ζητήματα για το επόμενο διάστημα:

1. Ο αγώνας για την ΣΣΕ συνεχίζεται

Συνεχίζουμε τον αγώνα για την υπογραφή ΣΣΕ που να μπορεί να λειτουργήσει ως ενοποιητικός κρίκος για τους εργαζόμενους/ες του κλάδου (με την συμπερίληψη των εργαζόμενων με ΔΠΥ). Επιδιώκουμε η ΣΣΕ να αποτελέσει μια σημαντική κατάκτηση του ΣΜΤ και να βοηθήσει στην εμπλοκή περισσότερων εργαζόμενων στην συλλογική διεκδίκηση. Παράλληλα θέλουμε «πραγματικούς αγώνες» μέσα στους χώρους που θα πιέζουν σοβαρά την εργοδοσία στην κατεύθυνση υπογραφής αξιοπρεπούς ΣΣΕ.

• Αγώνες σε χώρους εργασίας για την βελτίωση των όρων εργασίας

Θεωρούμε αναπόσπαστο κομμάτι της φυσιογνωμίας του ΣΜΤ τους αγώνες στους χώρους δουλειάς για αυξήσεις στους μισθούς, μείωση των ωρών εργασίας, ενάντια στις απολύσεις και την εργοδοτική αυθαιρεσία. Το ΣΜΤ πρέπει να συμβάλλει ώστε να ξεσπάσουν αγώνες στους χώρους εργασίας με πρωταγωνιστές τα ίδια τα υποκείμενα της ταξικής πάλης στον κλάδο και να μπορούν να αλλάζουν οι συσχετισμοί στους χώρους εργασίας. Επιδιώκουμε να αναπτύσσονται αγώνες ειδικά στα εργοτάξια, ώστε να δυναμώνει η συμμαχία ανάμεσα στους μισθωτούς τεχνικούς και στους οικοδόμους δηλαδή στον συλλογικό εργαζόμενο.

Σημαντικά εργαλεία σε αυτό τον αγώνα είναι η συγκρότηση σωματειακών επιτροπών σε χώρους εργασίας.

• Ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος στις κατασκευές και ευρύτερα

Σήμερα παρά τις δυσκολίες συνυπάρχουν δυνατότητες μιας εργατικής ανάτασης στον κλάδο και συνολικά. Το ΣΜΤ πρέπει να συμβάλλει καθοριστικά στην ενίσχυση των ταξικών αναμετρήσεων. Ταυτόχρονα θέλουμε ένα Σωματείο πρωτοπόρο στην μάχη για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και στην συγκρότηση ενός άλλου κέντρου μάχης που επιδιώκουμε να δημιουργηθεί που θα υπερβαίνει τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό.

Θέλουμε αιτήματα και λογική για τους αγώνες που να ανταποκρίνονται στα ζωτικά εργατικά συμφέροντα και ανάγκες των εργαζομένων και όχι λογικές που αυτοπεριορίζονται στο «εφικτό». Συνολικά θέλουμε η δράση και οι αγώνες του ΣΜΤ να στοχεύουν στην απώλεια κερδών από το κεφάλαιο για την βελτίωση της θέσης των εργαζόμενων.

• Για μια ανοιχτή και δημοκρατική λειτουργία του ΣΜΤ κόντρα στην κοινοβουλευτική λογική και στην ανάθεση

Στεκόμαστε απέναντι στο μαράζωμα, στην γραφειοκρατικοποίηση και στην αδρανοποίηση του σωματείου που οδηγεί η γραμμή της ΕΣΑΚ την τελευταία 2ετία. Επιδιώκουμε μια ζωντανή λειτουργία του ΣΜΤ με μορφές εργατικής δράσης, συχνές και ουσιαστικές γενικές συνελεύσεις, πλατιές εξορμήσεις, συλλογική οργάνωση των αγώνων.

• Οργάνωση του αγώνα ενάντια στην έμφυλη βία και στο mobbing στους χώρους εργασίας

Το επόμενο διάστημα θέλουμε να μπουν ψηλά στην ατζέντα του ΣΜΤ οι αγώνες ενάντια στην έμφυλη καταπίεση, την ανισότητα, τη βία και τον σεξισμό. Με την συγκρότηση αντίστοιχης επιτροπής και την καταγραφή περιστατικών έμφυλης βίας και διακρίσεων στους χώρους δουλειάς.

• Πάλη για τα ευρύτερα λαϊκά προβλήματα που αφορούν στο αντικείμενο της δουλειάς μας

Θέλουμε να σχεδιάζουμε και να εργαζόμαστε σε έργα που εξυπηρετούν τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τις κατευθύνσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ, τα αντιδραστικά προαπαιτούμενα του ΕΣΠΑ και του ταμείου Ανάκαμψης. Θέλουμε να πρωτοστατήσει το ΣΜΤ στην λαϊκή πάλη ώστε για να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα για την πολιτική προστασία (πλημμύρες, πυρκαγιές, σεισμοί κ.ά.). στην πάλη ενάντια στις αστικές αναπλάσεις και στην επέλαση του κεφαλαίου στο χώρο (πχ Εξάρχεια), σε ζητήματα όπως η λαϊκή στέγη, η πάλη κατά των πλειστηριασμών κ.α.

• Μάχη ενάντια στα ιδιωτικά ΑΕΙ και την παράκαμψη του άρθρου 16

Το ΣΜΤ και το εργατικό κίνημα συνολικά δεν πρέπει να αφήσουν μόνους τους τους φοιτητές, τους μαθητές και τη νεολαία. Πρέπει να παλέψουν τώρα μαζί με το φοιτητικό κίνημα για την ανατροπή του αντιδραστικού νομοσχεδίου για ιδιωτικά ΑΕΙ και για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Στο πλαίσιο αυτό η οργάνωση απεργιακού αγώνα, αλλά και άλλων πολύμορφων κινητοποιήσεων αυτό το διάστημα καθίσταται αναγκαία και άμεση.

Σήμερα χρειαζόμαστε ένα σωματείο:

• Αποτελεσματικό και δημοκρατικό, εργαλείο στα χέρια των εργαζόμενων. Για να επιβάλλουμε κατακτήσεις στον κλάδο και να πάρουμε από τον πλούτο τους.
• Ικανό να χαράσσει ένα μάχιμο και διεκδικητικό σχέδιο απέναντι στις κυβερνήσεις και στο κεφάλαιο.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

• Κλαδική ΣΣΕ με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς. Διεκδικούμε
• 1295 € καθαρά για τους απόφοιτους Πολυτεχνικών και άλλων σχολών 5ετούς φοίτησης ,
• 1205 € καθαρά για τους αποφοίτους πανεπιστημιακών σχολών 4ετούς φοίτησης,
• 1090 € για τους απόφοιτους ΙΕΚ και άλλων τεχνικών σχολών.

Κάλυψη με ΣΣΕ των εργαζόμενων με εξαρτημένη σχέση εργασίας ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής τους (μισθός, ΔΠΥ κ.λπ.). Στο τέλος κάθε 6μηνου αναπροσαρμογή των μισθών με αυξήσεις που να καλύπτουν τις απώλειες απ’ τον πληθωρισμό.

• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες. Κανονικές προσλήψεις με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Δραστική μείωση του εργάσιμου χρόνου. 7ωρο 5νθήμερο 35ωρο. Όχι δουλειά την Κυριακή.
• Ρεύμα, πετρέλαιο, βενζίνη, φυσικό αέριο, φτηνά και προσιτά για το λαό. Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα. Διατίμηση στα τιμολόγια του ρεύματος και των καυσίμων. Κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης για τους εργαζόμενους. Κατάργηση των χρηματιστηρίων της ενέργειας. Να περάσει σε δημόσια ιδιοκτησία χωρίς αποζημίωση το σύνολο του ενεργειακού τομέα, λειτουργία του για τις λαϊκές ανάγκες, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Απειθαρχία στις επιταγές και τους κανονισμούς της ΕΕ για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας.
• Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία και σύγχρονες σπουδές. Όχι στα ιδιωτικά-μη κρατικά πανεπιστήμια – Καμία σκέψη παράκαμψης ή αναθεώρησης του άρθρου 16. Όχι στην επιχειρηματική εκπαίδευση.
• Να καταργηθεί ο πρόσφατος νόμος έκτρωμα για το φορολογικό. Επαναφορά του ατομικού αφορολόγητου ορίου στα 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 4.000 ευρώ για κάθε παιδί. Να φορολογηθεί το κεφάλαιο και ο συσσωρευμένος πλούτος. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης και διατροφής.
• Κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη και του νόμου Γεωργιάδη. Απειθαρχία και προώθηση των διαδικασιών του κινήματος, ενάντια σε όλους τους περιορισμούς. Λέμε όχι στις τηλε-συνελεύσεις και τηλε-εκλογές. Δεν παραδίδουμε τα μητρώα των σωματείων, δεν συμμετέχουμε στο ηλεκτρονικό μητρώο.
• Καμία απόλυση εγκύου εργαζόμενης. Πλήρη κατοχύρωση όλων των δικαιωμάτων των εργαζόμενων μητέρων με ΔΠΥ. 
• Παλεύουμε για την κατάργηση κάθε διάκρισης ή ανισότητας που σχετίζεται με το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Ισότιμη αναγνώριση όλων των μορφών οικογένειας και ισότιμα δικαιώματα στην τεκνοθεσία.
• Επίδομα ανεργίας για όλους/ες τους/ις ανέργους/ες χωρίς προϋποθέσεις, ίσο με τον βασικό μισθό.
• Διάλυση των ΜΑΤ, της ΔΙΑΣ και όλων των μηχανισμών καταστολής. Όχι στις διώξεις, στις παρακολουθήσεις και την επίθεση στα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και την απεργία.
• Όχι πλειστηριασμούς σε βάρος λαϊκών στρωμάτων και στις εξώσεις ντόπιων και προσφύγων. Κατοχύρωση του δικαιώματος στη στέγη, την ενέργεια, το νερό για όλους όσους ζουν σ’ αυτή τη χώρα.
• Για αποκλειστικά δημόσιες δωρεάν, υψηλού επιπέδου, κοινωνικές υπηρεσίες και αγαθά. Είμαστε ριζικά αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση και την «ανταποδοτική» λειτουργία στη διαχείριση των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών.
• Ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος. Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ, κατάργηση των αμερικανικών βάσεων. Καμιά εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο. Κατάργηση του αντιδραστικού άξονα με το Ισραήλ. Όχι στον άδικο και αντιδραστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό των αστικών τάξεων για τις ΑΟΖ και τους ενεργειακούς πόρους. Όχι στα εξοπλιστικά προγράμματα και στις δύο χώρες.
• Ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και της ΕΕ. Όχι στα ματωμένα πλεονάσματα και τα νέα «προγράμματα σταθερότητας της ΕΕ». Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, διαγραφή του χρέους, απελευθέρωση από τα δεσμά ευρώ και ΕΕ.

Για το άμεσο πρόγραμμα δράσης προτείνουμε:

• Στις 31 Γενάρη απεργούμε και συντονιζόμαστε με τους εργαζόμενους του κλάδου για αξιοπρεπείς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε όλο τον κλάδο, για ριζικές αυξήσεις στους μισθούς και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Συγκέντρωση στις 10:30πμ στην πλ. Κάνιγγος και πορεία στο υπ. εργασίας και στα γραφεία των εργοδοτικών ενώσεων.
• Στηρίζουμε τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις – δράσεις φοιτητών – σπουδαστών στις συγκεντρώσεις και στα συλλαλητήρια τους. Παράλληλα απευθύνουμε κάλεσμα στις φοιτητικές καταλήψεις και το συντονιστικό των συνελεύσεων – καταλήψεων, σε όλα τα εργατικά σωματεία να συνδιοργανώσουμε πανεργατικό και παλλαϊκό απογευματινό συλλαλητήριο την επόμενη εβδομάδα.

• Θεωρούμε αναγκαίο να προχωρήσουμε σε απεργιακή κινητοποίηση στις αρχές Φλεβάρη σε συντονισμό με τις φοιτητικές καταλήψεις για να πάρει ο αγώνας παλλαϊκά χαρακτηριστικά. Την ώρα που το φοιτητικό κίνημα είναι στους δρόμους, ενώνουμε τους αγώνες μας, ενάντια στα ιδιωτικά ΑΕΙ και συνολικά τις ιδιωτικοποιήσεις στα κοινωνικά αγαθά, για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς κόντρα στη λιτότητα και την ακρίβεια και τα προκλητικά κέρδη του κεφαλαίου!
• Η 24ωρη απεργία στις 28 Φλεβάρη πρέπει να γίνει ο επόμενος σταθμός κλιμάκωσης των εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
• Συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης για να σταματήσει η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού ενάντια στην ελληνική κυβέρνηση που συμμετέχει στα σχέδια Ισραήλ – ΗΠΑ.
• Παλεύουμε ώστε η 8^η Μάρτη 2024 να αποτελέσει έναν απεργιακό σταθμό ενάντια στην έμφυλη καταπίεση και εκμετάλλευση.